Κακά τα ψέματα, θέλουμε να αρέσουμε. Πρώτα στον εαυτό μας, μετά στους άντρες -κυρίως αναφέρομαι σε αυτούς που μας ενδιαφέρουν- και μετά στις γυναίκες αλλά και σε όλους όσοι είναι γύρω μας. Η σειρά είναι τυχαία, αλλά φαντάζομαι πως αυτή είναι η πιο συνηθισμένη. Δηλαδή τι νόημα έχει να αρέσουμε στους άλλους αν πρώτα δεν αρέσουμε στον ίδιο μας τον εαυτό; Όπως επίσης, φυσικά και θέλουμε να αρέσουμε σε αυτόν που μας αρέσει πρώτα και μετά σε όλους τους υπόλοιπους. Έχω άδικο;

Anyway. Μετά από ένα γρήγορο γκάλοπ που έκανα με τους άντρες της παρέας κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Κανένας άντρας δεν μας θέλει υπερβολικά βαμμένες - αλλά ούτε και υπερβολικά ατημέλητες. Αν σε βλέπει σοβαρά ο άλλος, πίστεψέ με, δεν θα θέλει με τίποτα να σε βλέπει όλη μέρα με κόκκινο κραγιόν, μαύρα μάτια, 5 κιλά make up και τζελ στο μαλλί. Μην σου πω πως ακόμη και το βράδυ θα θέλει να σε βλέπει πιο χαλαρά φτιαγμένη. Γιατί το θέμα είναι να σε θέλει γι' αυτό που είσαι και όχι γι' αυτό που γίνεσαι μετά το μακιγιάζ. Μεταξύ μας κιόλας, είναι λιγουλάκι τρομακτικό να βλέπει άλλο πρόσωπο το πρωί και άλλο το βράδυ. Από την άλλη όμως, όσο και να αγαπάει τη φυσική σου ομορφιά σε καμία περίπτωση δεν θα θέλει να σε βλέπει εντελώς απεριποίητη και κουρασμένη όλη την ώρα. Προσοχή, δεν θα στο πει ποτέ, δεν θα σου πει δηλαδή «Μωρό μου είσαι κομμένη αυτές τις ημέρες γιατί δεν φοράς λίγο κονσίλερ;», ή αν στο πει τότε μάλλον ...δεν κάνει! Αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο, αν όντως είσαι λίγο κομμένη ή χλωμή μια μέρα, δεν έγινε και τίποτα να βάλεις λίγο κονσίλερ και ρουζ. Και εννοώ πολύ λίγο, να φαίνεται εντελώς φυσικό το αποτέλεσμα, σαν να μην έχεις βάλει τίποτα!

Ανάδειξε τη φυσική σου ομορφιά! Γι' αυτήν σε ερωτεύεται ο άλλος! Και αν καμιά φορά θέλεις να καλύψεις τις μικροατέλειες -που όλοι έχουμε- καν’το διακριτικά! Δεν πρόκειται να το καταλάβει, ενώ παράλληλα θα σε θαυμάζει που είσαι πάντα απλή αλλά και πανέμορφη ;-)