Δεν είμαι fan του πρωινού ξυπνήματος. Ποτέ δεν ήμουν.

Πάντα, όταν χτυπάει το ξυπνητήρι, θέλω «5 λεπτά ακόμα» - από τότε που ήμουν μαθήτρια θυμάμαι να λέω τη συγκεκριμένη ατάκα στη μαμά μου όταν ερχόταν να με ξυπνήσει για να πάω σχολείο. Και τώρα που μεγάλωσα και δεν έχω τη μαμά μου να με ξυπνάει, απλώς πατάω αναβολές στο ξυπνητήρι μου μέχρι να ΠΡΕΠΕΙ πλέον οπωσδήποτε να σηκωθώ, γιατί διαφορετικά θα αργήσω.

Έτσι, δεν μου είναι πολύ εύκολο να γυμνάζομαι το πρωί. Υπάρχουν όμως φορές που ξέρω ότι δεν θα έχω άλλη ευκαιρία κατά τη διάρκεια της μέρας, έτσι η πρωινή προπόνηση είναι μονόδρομος!

Να μερικά κόλπα μου που με βοηθάνε να σηκωθώ από το κρεβάτι και να κάνω γυμναστική:

-Ετοιμάζω τα ρούχα της γυμναστικής από το προηγούμενο βράδυ. Ειδικά αν πρέπει να φτιάξεις τον σάκο σου για το γυμναστήριο, αυτό είναι σωτήριο. Αλλά ακόμα κι όταν θέλω απλώς να πάω για ένα γρήγορο πρωινό τζόκινγκ, το να έχω έτοιμο το κολάν μου, το μπλουζάκι και τα παπούτσια μου έξω από την ντουλάπα, με βοηθάει.

-Βάζω το ξυπνητήρι μου μακριά από το κρεβάτι. Έτσι, αναγκάζομαι να σηκωθώ για να το κλείσω και μου είναι πιο εύκολο να ξυπνήσω.

-Αμέσως μόλις σηκωθώ, ανοίγω το παντζούρι. Το φως του ήλιου με ξυπνάει πάντα.

-Πλένω το πρόσωπό μου με κρύο νερό. Είναι σούπερ αναζωογονητικό!

-Αν πρόκειται για τζόκινγκ ή γρήγορο περπάτημα, παίρνω μαζί μου τον Χουτς και τα D-boys. Η παρέα τους κάνει την προπόνηση να μοιάζει με διασκεδαστική βόλτα.

-Σκέφτομαι πώς θα νιώθω μετά. Ξέρω ότι ακούγεται κλισέ, αλλά για εμένα το μεγαλύτερο κίνητρο για να σηκωθώ από το κρεβάτι και να κάνω γυμναστική το πρωί είναι η τέλεια αίσθηση που ξέρω ότι θα έχω μετά. Θα νιώθω πιο ελαφριά και γεμάτη ενέργεια όλη τη μέρα, και αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα. Ούτε καν με... 5 λεπτά ακόμα στο κρεβάτι!