Συνήθως κάθε Σεπτέμβρη φτιάχνω μια λίστα με όσα θέλω να ξεκινήσω να κάνω, καταγράφω όλους τους νέους μου στόχους αλλά και τους τρόπους με τους οποίους θα τους υλοποιήσω. Δεν θα σου πω ψέματα, πολλά είναι αυτά που τελικά ξεχνώ, αδιαφορώ ή δεν καταφέρνω/προλαβαίνω να κάνω και, τελικά, τον επόμενο χρόνο, κάνοντας έναν μικρό απολογισμό συνειδητοποιώ πως παραμένουν στη λίστα τα ίδια και τα ίδια. Και το μόνο που κάνω είναι απλώς να τα προσθέτω στην επόμενη λίστα -με κόκκινο φωσφοριζέ χρώμα για να τους δώσω προτεραιότητα ;-p

Σήμερα όμως αποφάσισα να φτιάξω μια λίστα με όσα ΔΕΝ θέλω να κάνω. Να καταγράψω όλα όσα κάνω συνειδητά -ή όχι- και με ενοχλούν, με πάνε πίσω, με στεναχωρούν ή απλά δεν μου αρέσουν. Και να τα σταματήσω. Από αυτήν ακριβώς τη στιγμή.

Ξεκινάω!

Σταματάω από σήμερα να:

1. Είμαι αναβλητική σε ό,τι βαριέμαι να κάνω. Οκ, και ποιος δεν τρενάρει ό,τι βαριέται; Άλλος τη γυμναστική, άλλος το συμμάζεμα, άλλος το μαγείρεμα κ.ο.κ. Στην καθημερινότητα δεν κάνουμε πάντα πράγματα που μας αρέσουν. Υπάρχουν κι αυτές οι υποχρεώσεις σε τράπεζες και εφορίες για παράδειγμα που πρέπει να γίνουν και, όσο κι αν τις αποφεύγουμε, έρχεται κάποια στιγμή η τελευταία μέρα του μήνα και τρέχουμε σαν παλαβοί! Ναι, κι εγώ για όλα αυτά τρέχω πάντα τελευταία στιγμή με την ψυχή στο στόμα. Και αγχώνομαι και πιέζομαι και μου χαλάει η διάθεση.

2. Πιστεύω εν λευκώ όσα μου λένε. Παραδέχομαι πως από τότε που ξεκίνησα τη δουλειά αυτή (έχουν περάσει και δέκα χρονάκια πλέον) έχω αλλάξει πολύ. Δεν είμαι τόσο φοβισμένη ούτε τόσο ευκολόπιστη. Είμαι αρκετά καχύποπτη και δεν λέω «Σ' αγαπώ» για να κάνω δημόσιες σχέσεις. Αν όμως εμπιστευτώ κάποιον, τότε γίνομαι πάλι παιδάκι και πιστεύω 100% ό,τι κι αν μου πουν. Χμμμ!

3. Βρίσκω δικαιολογία για να μην ξεκινήσω μια επιπλέον ξένη γλώσσα. Εντάξει, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου δεν είναι ακριβώς δικαιολογία, είναι η πραγματικότητα. Αλλά όπως λένε και οι ξένοι «If there is a will, there is a way». Το θέμα είναι... ποια γλώσσα να αρχίσω φέτος;

4. Θεωρώ δεδομένους ανθρώπους και καταστάσεις. Έλα, παραδέξου το. Το κάνεις κι εσύ αυτό. Μπορεί να μην πάρεις κάθε μέρα τους γονείς σου τηλέφωνο να τους πεις ότι τους αγαπάς γιατί... το ξέρουν. Μπορεί να μην πάρεις τον σύντροφό σου αγκαλιά το βράδυ γιατί...τον αγκάλιασες χθες. Μπορεί επίσης να μην εκτίμησες το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα στον ουρανό γιατί....σιγά κάθε απόγευμα το ίδιο είναι. Όχι, τίποτα δεν είναι ίδιο. Αύριο θα είναι όλα διαφορετικά. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ζήσε ουσιαστικά την κάθε στιγμή. Αγάπησε, αγκάλιασε, φίλησε, θαύμασε τις απλές στιγμές ευτυχίας που σου χαρίζονται κάθε μέρα. Σήμερα μπορείς. Αύριο; (Φτου φτου φτου! Τα λέω για να τα ακούω!)

5. Στεναχωριέμαι χωρίς λόγο. Αυτό είναι η συνέχεια του #4. Η ζωή είναι μικρή και στενάχωρη για τους μίζερους ανθρώπους. Έχω υπάρξει κι εγώ μίζερη. Ξέρεις, να στεναχωριέμαι με το καθετί. Να πληγώνομαι εύκολα. Να με νοιάζει σε υπερβολικό βαθμό τι θα πουν οι άλλοι για εμένα. Ώσπου ξύπνησα. Και έμαθα να ζω. Εντάξει, δεν έγινα και η superwoman. Αλλά είμαι σε πολύ καλό δρόμο ;-)

Εσύ έφτιαξες τη δική σου λίστα;

 

Περιμένω τα σχόλια σου εδώ:

 

instagram:https://www.instagram.com/dutchesssdaily/
twitter: https://twitter.com/dutchesssdaily
facebook: https://www.facebook.com/dutchesssdaily/

χχχ
Δ. Ν.