Anyway.
Όπως καταλαβαίνεις, η μαμάκα μου με ρώτησε τι θα ήθελα να φάω και μου το ετοίμασε ευθύς αμέσως. Τι ήταν αυτό; Γιουβαρλάκια, γιάμιιιι μου είχαν λείψει πολύ! Μάλιστα πρόκειται για τη σπεσιαλιτέ της μητέρας μου, αφού αυτό είναι και το πρώτο φαγητό που μαγείρεψε στον πατέρα μου!
Φυσικά, μια πολύχρωμη σαλάτα - στην προκειμένη περίπτωση με λάχανο, καρότο, αβοκάντο και ρόδι- δεν λείπει ποτέ από το τραπέζι.
Και για το τέλος, είχε ετοιμάσει σπιτικό ρυζόγαλο!
Με κακομαθαίνει, το παραδέχομαι ;-p
