Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει και πραγματικά απορώ κι εγώ με εμένα! Σήμερα το πρωί που ξεκαθάριζα τις φωτογραφίες στο κινητό μου, έπεσα πάνω σ' αυτήν που ανέβασα και που φαίνομαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ! Χαμογελάω πλατιά (κάτι ωραίο μου λέει ο... φωτογράφος), κάθομαι στην άμμο, τα πόδια μου τα βάζω στη θάλασσα και κατά βάθος νιώθω πως είμαι γοργόνα. Ή φάλαινα. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά.
Η αλήθεια είναι πως περίμενα να νοσταλγήσω τις συγκεκριμένες ξέγνοιαστες στιγμές. Όμως όχι. Το μόνο που ένιωσα βλέποντας τη συγκεκριμένη φωτογραφία είναι ανυπομονησία για όσα έρχονται. Και μέσα σε όλα αυτά είναι και ο χειμώνας, το χουχούλιασμα στον καναπέ, οι ζεστές αγκαλιές, οι πολύχρωμες -γελοίες- κάλτσες και τα μαλακά πουλόβερ!
Το μόνο πάντως που θα ήθελα να μείνει ίδιο, όπου κι αν είμαι, ό,τι καιρό κι αν έχει, είναι το χαμόγελο που μου προκαλεί ... ο φωτογράφος! ;-)
