Τα Χριστούγεννα δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου γιορτή. Τουλάχιστον όχι από την εφηβεία μου και μετά. Κάπως με μελαγχολούσαν. Ως γνήσια #summerlover προτιμούσα ξεκάθαρα το Πάσχα που ήταν μόλις μια ανάσα κοντά στο καλοκαιράκι. Δεν μου άρεσε το κρύο, τα λαμπάκια από ένα σημείο και μετά τα συνήθισα και δεν με εντυπωσίαζαν και γενικότερα το πνεύμα των Χριστουγέννων είχε εξαφανιστεί. Μέχρι φέτος.
Φέτος κάτι άλλαξε μέσα μου. Ανυπομονώ από αρχές του μήνα να στολίσω το δέντρο (ναι, ακόμη και τις μέρες που έξω είχε ζέστη). Θέλω να βάλω εκατομμύρια λαμπάκια και πολλούς Αγιοβασίληδες στο σπίτι, να πάρω δώρα για τους φίλους μου και να ακούω αποκλειστικά και μόνο Χριστουγεννιάτικα τραγούδια όταν μπαίνω στο αυτοκίνητο. Τσάι εδώ και πολλές εβδομάδες πίνω σε χριστουγεννιάτικες κούπες ή έστω με κάποιον διακοσμητικό χριστουγεννιάτικο τάρανδο από δίπλα.
Η διάθεσή μου έχει αλλάξει. Έχω αποκτήσει ξανά τη γλυκιά προσμονή και την αθωότητα που είχα ως παιδί γι' αυτή τη γιορτή. Αλλάζω. Και αυτό μου αρέσει πολύ ;-)
