Σου έχει συμβεί κι εσένα φαντάζομαι να περνάς τόσο φανταστικά που να θέλεις να σταματήσεις το χρόνο σε εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Σε εκείνο το φιλί, εκείνο το βλέμμα. Σε εκείνο το ηλιοβασίλεμα που θαυμάζατε αγκαλιά. Μόνο εκείνος κι εσύ.

 

doukissa

 

Δυστυχώς(!) δεν έχει βρεθεί ακόμη το μαγικό φίλτρο που παγώνει τον χρόνο στις μικρές στιγμές ευτυχίας που ζούμε καθημερινά. Ωραία δεν θα ήταν;

Ή μάλλον όχι.

Είναι προτιμότερο που παραμένουν... στιγμές. Για να τις ξεχωρίζουμε. Για να τις αναγνωρίζουμε. Για να μην τις προσπερνάμε και να μην τις θεωρούμε δεδομένες!
Για να τις ζούμε!