Σήμερα το πρωί ξύπνησα με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Όλο το βράδυ έβλεπα το πιο γλυκό και παραμυθένιο όνειρο. Μετά κοίταξα το χέρι μου. Ήταν εκεί. Φορούσα τη βέρα μου. Δεν ήταν όνειρο. Το χαμόγελο έγινε ακόμη μεγαλύτερο :-)

Υ.Γ.: Αυτή είναι η πρώτη φωτογραφία που βγάλαμε όταν φύγαμε από την εκκλησία και μπήκαμε στο αμάξι. Προφανώς και θα την βάλω σε κορνίζα ;-p