Το θετικό βέβαια σε όλη αυτήν την κατάσταση είναι πως σε αυτούς τους δρόμους δεν χάνεσαι ποτέ. Και όταν λέω ποτέ, εννοώ ΠΟΤΕ. Φαντάσου πως, ακόμη κι εγώ, που όπως και να το κάνουμε ένα χάρισμα στον αποπροσανατολισμό το έχω, δεν χάθηκα ούτε στιγμή. Όλη η πόλη είναι απολύτως τετραγωνισμένη, οι δρόμοι σχηματίζουν τέλεια κουτάκια και μάλιστα οι περισσότεροι δεν έχουν ονόματα αλλά αύξοντες αριθμούς - θα έχεις σίγουρα ακούσει για την 5η λεωφόρο, που θεωρείται αυτή με τους πιο ακριβούς οίκους ρούχων!
Πάλι καλά, γιατί αν χανόμουν με όλα αυτά τα κτήρια πάνω από το κεφάλι μου δεν θα περνούσα και πολύ ευχάριστα. ;-p
Αυτά για την ώρα, πάω να συνεχίσω την βόλτα, τώρα που πήρα το κολάι!
Μου λείψατε!
Πολλά φιλιά!
