Αυτός ο κεφάλας είναι ο Χουτς! Έχει μεγαλώσει τόσο πολύ πια που δεν μπορώ να τον πάρω αγκαλιά. Μάλλον εκείνος παίρνει εμένα! Οπότε το θέμα «ΜΠΑΝΙΟ» είναι ένα βάσανο τόσο για εκείνον όσο και για εμένα.

Προσπάθησα με πολλούς τρόπους. Ο πρώτος φυσικά ήταν να τον σηκώσω και να τον βάλω στη μπανιέρα όπως παλιά. No way! Στο τσακ γλίτωσα το λουμπάγκο! Μετά έβαλα τα παιχνίδια του μέσα στη μπανιέρα, τίποτα. Έβαλα και τις αγαπημένες του λιχουδιές, μπαααα! Στο τέλος μπήκα κι εγώ ολόκληρη μέσα αλλά ...τζίφος! Αρνιόταν πεισματικά να μπει γιατί ήξερε τι θα ακολουθούσε.

Τελικά βγήκαμε στον κήπο και με ένα λάστιχο παίξαμε μπουγέλο! Εγώ δηλαδή τον έβρεχα, τον κυνηγούσα με το σαπούνι γύρω γύρω και μετά έβρεχα και τον εαυτό μου για να δροσιστώ!

Με τα πολλά, και αφού τα κάναμε όλα λίμπα, τα καταφέραμε!!!

Βέβαια, εκείνος, αν και είναι θηρίο στο μέγεθος, είναι μόνο μερικών μηνών και εξακολουθεί να έχει αυτό το παραπονιάρικο baby face στο οποίο δεν μπορώ να αντισταθώ με τίποτα. Και, όπως καταλαβαίνετε, τον βλέπω και λιώνω και του κάνω μετά όλα τα χατίρια!

Αυτά για την ώρα. Εγώ και ο Χουτς σας στέλνουμε μοσχοβολιστές καλησπέρες ;-)