Είμαι σκεπτική, αρκετά προβληματισμένη για διάφορα «χαζά» και εφηβικά θέματα. Που όμως τότε με έκαιγαν και δεν με άφηναν να απολαύσω την κάθε στιγμή. Είχα πολλά -πάρα πολλά- όνειρα. Γιατί πώς μπορεί ένα παιδί να μεγαλώσει και να εξελιχθεί χωρίς αυτά; Δεν ήξερα όμως πως να τα κυνηγήσω, ντρεπόμουν να τα διεκδικήσω. Ήμουν απλώς... ένα παιδί.
Η ίδια φωτογραφία, τραβηγμένη αρκετά χρόνια μετά. Μοιάζει πολύ με την προηγούμενη, μόνο που έχει κάποιες σημαντικές διαφορές. Πλέον ξέρω να απολαμβάνω την κάθε στιγμή, ξέρω τι θέλω, ξέρω να το διεκδικώ. Δεν προβληματίζομαι για «χαζά», δεν πέφτω χωρίς λόγο. Ξέρω πως η ευτυχία είναι επιλογή. Η μόνη επιλογή. Γι’ αυτό χαμογελώ. Και εξακολουθώ να έχω τόσο όνειρα όπως τότε. Γιατί μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά, μέσα μου όμως εξακολουθώ να είμαι εκείνο το ίδιο παιδί.
Περιμένω τα σχόλιά σας:
instagram: www.instagram.com/dutchesss_/
twitter: www.twitter.com/dutchesss_
facebook: www.facebook.com/doukissa.nomikou/
snapchat: dutchesss_nom
χχχ
Δ. Ν.
