Ψάχνοντας λίγο στο ίντερνετ, βρήκα ότι το Halloween έχει παγανιστικές και μάλλον κέλτικες ρίζες. Για τους Κέλτες η μέρα αυτή σημάδευε το τέλος της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα. Ταυτόχρονα η αλλαγή της εποχής ήταν και μια γέφυρα ανάμεσα στον πάνω κόσμο και στον κόσμο των νεκρών. Πλέον, έχει αποκτήσει έναν πιο «διασκεδαστικό» χαρακτήρα, αλλά έχει διατηρήσει και την τρομακτική της χροιά. Γιορτάζεται τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου και, κατά τη διάρκειά της, τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, ρωτώντας το γνωστό «trick or treat?», δηλαδή «θα με κεράσεις ή θα σε ξεγελάσω/θα κάνω σκανταλιά;». Βέβαια, δεν μεταμφιέζονται μόνο τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι - και έχει επικρατήσει οι μεταμφιέσεις να είναι συνήθως τρομακτικές. Νεκροκεφαλές, διάβολοι, κακές μάγισσες και φαντάσματα είναι μερικά από τα κοστούμια της ημέρας.
Χμ... Δεν μου πάει αυτή η γιορτή, ξεκάθαρα. Είπα να δοκιμάσω έστω τα φίλτρα του Snapchat για να κάνω λίγη πλάκα, αλλά και πάλι δεν γελάω. Ίσως τώρα να είμαι σε άλλη φάση... Ίσως σε ένα δυο χρόνια να αλλάξω γνώμη ;-)
Υ.Γ.: Με το μόνο πράγμα που γέλασα είναι ότι μεταμφιέστηκε μέχρι και η κορνίζα στον τοίχο... Spooky ;-p
Υ.Γ.2: Ας κλείσω με το πιο επίκαιρο -και περιέργως πολύ ωραίο, ακόμα και για τα γούστα μου- τραγούδι, το «This Is Halloween», από τον «Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη» του Tim Burton.
