Ναι, τότε δύο φίλες μου είχαν κάνει κάτι πανέμορφα μικροσκοπικά τατουάζ και είχα παρασυρθεί. Ήθελα κι εγώ. Απλώς δεν ήξερα τι σχέδιο να κάνω. Δεν είχα βρει κάποιο που να με αντιπροσωπεύει ή να με εκφράζει απολύτως. Δεν ήθελα κάτι που θα έχουν όλοι. Ήθελα κάτι διαφορετικό, μοναδικό. Κάτι -μικρούτσικο φυσικά- που θα είχα μόνο εγώ.
Από την άλλη βέβαια, η σκέψη και μόνο πως αυτό το σχέδιο θα έμενε χαραγμένο πάνω μου για πάντα, κάπως με τρόμαζε. Οπότε γύρω στα 19 εγκατέλειψα την ιδέα.
Τώρα, που έχουν περάσει λιιιίγα χρόνια από τότε, ομολογώ πως ξανά μπαίνω στον πειρασμό, βλέποντας αυτές τις φωτογραφίες:
Για φαντάσου να κάνω το τελευταίο και ο σκύλος να είναι ο Χουτς ;-p
Anyway.
Με τα χρόνια η μόδα των τατουάζ εξαπλώθηκε τόσο πολύ ώσπου πλέον βλέπεις τους πάντες κυριολεκτικά να έχουν κάποια μικρή ή μεγάλη, όμορφη ή κακόγουστη "πινελιά" πάνω τους.
Γι' αυτό δώσε χρόνο -ή χρόνια στην προκειμένη περίπτωση- στον εαυτό σου για να το σκεφτεί δυο, τρεις - ή και χίλιες δεκατρείς- φορές πριν πάρει τη μεγάλη απόφαση!
Υ.Γ. Όλες τις φωτογραφίες τις βρήκα από το instagram και συγκεκριμένα από τον λογαριασμό tiny.tatts.
