Σήμερα ξεκίνησα να διαβάζω ένα καινούργιο βιβλίο από τον Στέφανο Δάνδολο με τίτλο «Όταν θα δεις τη θάλασσα». Δεν σου κρύβω ότι πείστηκα να το ξεκινήσω διαβάζοντας στο οπισθόφυλλο αυτές τις φράσεις: «Είναι ο έρωτας μια ψυχή εγκλωβισμένη σε δύο κορμιά; Και πόσο εύκολο είναι να εξεγερθείς ενάντια στη μοίρα που έχει ήδη οριστεί για εσένα;».
Όπως συνεχίζεται στην περιγραφή, το «Όταν θα δεις τη θάλασσα» είναι «ένα σαρωτικό μυθιστόρημα για τον έρωτα και την ελπίδα, μια επική τοιχογραφία για τη μεγαλύτερη επανάσταση της ψυχής, που δεν είναι άλλη από την επιμονή στα θαύματα. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που παρασύρθηκε στη δίνη του πάθους, διεκδικώντας ένα διαφορετικό πεπρωμένο από εκείνο που της είχαν σχεδιάσει».
Δεν ξέρω για εσένα, αλλά εγώ έχω ήδη πειστεί πως θα είναι συναρπαστικό.
Υ.Γ.: Αφού το διαβάσω, θα σου γράψω πιο αναλυτικά τη γνώμη μου σχετικά με το ερώτημα του τίτλου. Εν τω μεταξύ, θέλω και τη δική σου άποψη: Είναι ο έρωτας μια ψυχή εγκλωβισμένη σε δύο κορμιά; Εσύ τι πιστεύεις;
