Ναι, το παραδέχομαι. Έχω μια αδυναμία στον Χουτς. Τι να κάνω; Δεν μπορώ να το αλλάξω. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν λατρεύω τα Dboys, τα λατρεύω και μάλιστα πολύ. Όμως "λιώνω" με τη φάτσα του Χουτς. Με την κεφάλα του. Και με το βλέμμα του, που είναι συνεχώς -δήθεν- παραπονιάρικο ή μπλαζέ.

xouts paraponiaris

xouts paraponiaris 2

 

Όμως όσο και να έχει μεγαλώσει στο μέγεθος -είναι πιο μεγάλος από τα D-boys πια- είναι ακόμη κουτάβι και μάλιστα φοβητσιάρικο. Για να καταλάβετε, δείτε πόσο άνετος και τσαχπίνης είναι δίπλα στον όμορφο -και φίλο του πλέον- Ατσού, που είναι μικρούλης...

 

xouts me aspro skulaki

 

...και δείτε πόσο βαριεστημένος και αρνητικός -από φόβο- είναι δίπλα σ' αυτόν τον μεγάλο -αλλά ΨΕΥΤΙΚΟ- σκύλο...

 

xouts paraponiaris kentriki

Έχει μεγάλη πλάκα! Δεν θέλει καθόλου αυτόν τον σκύλο. Παρόλο που είναι ψεύτικος δεν του αρέσει καθόλου που είναι μεγαλύτερος από εκείνον. Και ας είναι λούτρινος!

Πως να μην του έχω αδυναμία λοιπόν όταν έχει αυτό το βλέμμα;