Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Αυτό το ΣΚ αποφασίσαμε να πείσουμε τον Χουτς να κάνει το πρώτο του μπάνιο στη θάλασσα. Βλέπετε, όλο το καλοκαίρι, όσο κι αν του άρεσε το παιχνίδι στην παραλία με την άμμο, στη θάλασσα δεν ήθελε με τίποτα να μπει. Έτσι λοιπόν, δεν τον πιέζαμε. Σήμερα ωστόσο, τον πήγαμε ξανά βόλτα στην παραλία μπας και αλλάξει γνώμη. Δεν είχε καθόλου κόσμο και του άρεσε πάρα πολύ που μπορούσε να τρέχει πάνω κάτω ανενόχλητος. Όσο εμείς κάναμε μπάνιο, εκείνος εξερευνούσε την παραλία μέχρι που ήρθε κοντά μας και πλατσούριζε στο νερό! (#yeah) Εμείς, χαρούμενοι που άρχισε να αγαπάει λίγο τη θάλασσα, παίξαμε κι άλλο μαζί του και μετά πήγαμε στο σπίτι. Με το που φτάσαμε, τον έκανα ένα γρήγορο μπάνιο και αμέσως μετά εκείνος μπήκε "βαριεστημένος" στο σαλόνι και ξάπλωσε. Δεν ήταν καλά, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έχει. Φαντάστηκα πως κουράστηκε απο το πολύ παιχνίδι ή ότι δεν του άρεσε το μπάνιο που μόλις έκανε. Μετά απο λίγο σηκώθηκε και έκανε εμετό. Παντού. Έπαθα σοκ.
Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν πως έφαγε φόλα που θα είχε ρίξει κάποιος παλιάνθρωπος. Μετά είδα ότι αυτά που έβγαλε έμοιαζαν με ...φίδι! Πήρα αμέσως τηλέφωνο να έρθει κάποιος να πάμε στο γιατρό. Φοβήθηκα ότι τον τσίμπησε φίδι και εκείνος το έφαγε. Ήμουν σίγουρη δηλαδή. Για καλή μας τύχη, τελικά δεν ήταν ούτε φόλα, ούτε φίδι, ούτε δηλητήριο, ούτε τίποτα. Ήταν ένα λάστιχο(;;) μακρύ. Μαζί με κάτι χαρτοπετσέτες. Έφαγε δηλαδή τα σκουπίδια που βρήκε στην παραλία. Ωραία. Τέλος πάντων, ο Χουτς τώρα είναι μια χαρά τελικά. Ευτυχώς.
