Από μικρή με θεωρούσα ατρόμητη. Ένιωθα δυνατή. Δεν υπήρχε κάτι που να φοβόμουν. Εντάξει, υπήρχε. Έτρεμα τις βελόνες.
Ακόμη τις τρέμω. Και αυτές οφείλονται για τον πρόλογο του σημερινού post. Βλέπεις ήρθε η στιγμή για τον ετήσιο προληπτικό γενικό έλεγχο. Δηλαδή για εξετάσεις αίματος.
Δηλαδή για ΒΕΛΟΝΕΣ!
Κάνω σαν μωρό παιδί, το ξέρω. Τι να κάνω όμως; Ζήτησα εννοείται(!) να χρησιμοποιήσουν παιδική βελόνα, να μου μιλάνε ήρεμα και χαμογελαστά και να το κάνουν όσο πιο γρήγορα και ανώδυνα γίνεται. Πράγματι, έπεσα σε ελαφροχερη και δεν πόνεσα καθόλου. Μάλιστα, επειδή κατάλαβε πως κατά βάθος είμαι μωρό ακόμη, μου έβαλε και παιδικό χανζαπλάστ!
Μην αμελείς τις γενικές εξετάσεις! Είναι κλισέ αυτό που θα πω, αλλά είναι η αλήθεια: Η πρόληψη σώζει ζωές! Βρες χρόνο για εσένα, προγραμμάτισέ το και καν΄το! Ένα λεπτό θα σου πάρει μόνο. Ένα λεπτό που μπορεί να σώσει μια ζωή!
Καλημέρα!
