Είμαι σίγουρη ότι έχετε παρατηρήσει κι εσείς πως πολλές φορές ο χαμογελαστός άνθρωπος είναι δακτυλοδεικτούμενος. «Μα γιατί χαμογελάει; Σε άλλον κόσμο ζει;» αναρωτιούνται.
Θα σας πω σύντομα κάτι που έγινε πριν από λίγο, την ώρα που πήγαινα στη δουλειά. Περπατούσα στο δρόμο βιαστική (όπως πάντα) και είδα έναν παππούλη να περπατάει χαμογελαστός στο δρόμο. Ήταν τόσο ήρεμος και γαλήνιος που μου τράβηξε την προσοχή. Του είπα καλημέρα. «Καλημέρα στο όμορφο κορίτσι», μου είπε. «Χαρούμενος είστε βλέπω, παππού» του είπα. «Τι να κάνω, κορίτσι μου; Όλα μας τα παίρνουν. Δεν θα αφήσω να μας πάρουν και το χαμόγελό μας» είπε και συνέχισε να περπατάει. «Έχεις δίκιο, παππού» του είπα. Δεν με άκουσε, είχε ήδη φύγει. Κατάφερε όμως να με κάνει να χαμογελάσω.
Σ’ ευχαριστώ παππούλη!
Μοιράστε κι εσείς χαμόγελα σε όλους.
Καλή εβδομάδα!
Διάβασε ακόμα:
Η διατροφή μου: Η συνταγή για το πιο νόστιμο πρωινό με βρώμη
