Χεχεχε! Η χαρά μου δεν περιγράφεται! Ήρθα για λίγες ώρες στην Αθήνα και φυσικά το πρώτο μέρος που επισκέφτηκα ήταν το πατρικό μου!

Είχα αρκετό καιρό να έρθω στην παλιά γειτονιά και μου είχαν λείψει όλα... Το πάρκο στο οποίο δίναμε ραντεβού με τα ποδήλατα και κάναμε βόλτες με τις ώρες, το σουβλατζίδικο λίγο πιο πάνω στο οποίο πήγαινα το βράδυ μετά τα ατελείωτα παιχνίδια στην πλατεία μετρώντας τα κέρματα στις τσέπες μου (τις δραχμούλες, τις θυμάσαι;) και έπαιρνα ξεροψημένες πίτες, το σχολείο που είναι ακριβώς δίπλα στο σπίτι μας και μου έχει χαρίσει τόσες υπέροχες αναμνήσεις.... Μου είχε λείψει το άρωμα της νερατζιάς στον κήπο, η ροδιά, η λεμονιά, μα πάνω από όλα μου είχε λείψει το παιδικό μου δωμάτιο και το κρεβάτι μου!

Όπως καταλαβαίνεις, έχω νοσταλγική διάθεση σήμερα... Οπότε θα σε αφήσω για λίγο, έχω να ξεσκονίσω λίγο τη μνήμη μου και να ξεθάψω παλιές και αγαπημένες εικόνες και αισθήσεις!

Καλή εβδομάδα!