Τουλάχιστον έτσι την ένιωσα εγώ, αφού μέσα σε όλα κρύωσα κιόλας. Πφφφ. Και αφού λοιπόν καταφέραμε και επιζήσαμε(!) σήμερα δικαιούμαστε ξάπλες, άραγμα και... αγκαλιές!
Εγω για παράδειγμα δεν έχω σταματήσει να αγκαλιάζω αυτόν τον ελέφαντα που για κάποιο λόγο τον έχω ονομάσει Χουτς! Sorry Χουτς! ; -)
Καλη Κυριακή!
