Χθες σου έλεγα πως έχω χρόνια να δω τόσα χιόνια. Ναι, πάντα προτιμούσα το καλοκαίρι, τον ήλιο, τη θάλασσα, την καυτή άμμο αλλά τελικά και το κρύο έχει τη χάρη του.

Θα μου πεις και τι κάνεις όλη μέρα στα χιόνια; Η αλήθεια είναι πως οκ τώρα προφανώς δεν κάνω σκι ή κάποιο άλλο παρόμοιο σπορ, αλλά ούτε και παλιά έκανα. Δεν έμαθα ποτέ. Δεν μου άρεσε ποτέ. Πάντα φοβόμουν πως θα χτυπήσω. Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε κάτι εκδρομές στον Παρνασσό που πηγαίναμε με το σχολείο, όλοι έκαναν ή τελοσπάντων προσπαθούσαν να κάνουν σκι ή snowboard και εγώ έκανα...έλκηθρο! Χαχαχα! Βέβαια τώρα ούτε αυτό μπορώ να κάνω!

Ωστόσο δεν λέω όχι στις ατελείωτες βόλτες στα χιονισμένα βουνά φορώντας τις ειδικές μπότες με τα καρφάκια από κάτω για να μην φάω καμία τούμπα. Μάλιστα, κάπου κάπου κάνουμε στάσεις για ζέστη σοκολάτα και μετά συνεχίζουμε ξανά. Απλή αλλά υπέροχη εμπειρία.

Καλη συνέχεια!