Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα το 2018! Κάπου μακριά και χιονισμένα, με καλούς φίλους (είπαμε, αυτή τη μέρα την περνάμε μόνο με αγαπημένους και θετικούς ανθρώπους), νόστιμο φαγητό (μακαρόνια με κιμά, τι καλύτερο), ατελείωτο καραόκε (λολ), μπόλικη τρέλα (προφανώς), ασταμάτητο γέλιο (νιώθω πως γέλαγε ακόμη και το μωρό μου στην κοιλιά) και αισιόδοξες σκέψεις για τη νέα χρονιά. Το κατά-ευχαριστήθηκα! Και εκεί που αναρωτιόμουν αν θα κόψουμε βασιλόπιτα εχθές το βράδυ -είναι το αγαπημένο μου έθιμο- βλέπω μπροστά μου όχι μία, ούτε δύο αλλά τέσσερις (ήμασταν και 20 άτομα, μην ξεχνάς).
Οι άντρες έκοψαν τα κομμάτια και μόλις πήρα το δικό μου έπεσα με τα μούτρα να το φάω αντί να το ψάξω -με είχε πιάσει λιγούρα και ήταν και πεντανόστιμη. Πέρασε η ώρα λοιπόν και είχαν βρεθεί ήδη τα 3 φλουριά, αλλά δεν είχε βρεθεί το τέταρτο. Εγώ συνέχισα να τρώω ακάθεκτη το κομμάτι ώσπου.... να το! Το κέρδισα! Κέρδισα το φλουρί!
Ε, το 2018 θα είναι η χρονιά μου. Η χρονιά μας! Χεχε!
