Όταν συνειδητοποιώ το πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός, κοιτάζω παλιότερες φωτογραφίες για να θυμηθώ όλα όσα έχουν συμβεί. Για παράδειγμα αυτή η φωτογραφία είναι από τον Ιούνιο του 2016. Δύο χρόνια σχεδόν πριν.

Κι όμως, τη θυμάμαι εκείνη την ημέρα σαν να ήταν χθες. Θυμάμαι πόσο χαρούμενη ξύπνησα, θυμάμαι πόσο ωραίες πρωινές βουτιές κάναμε, θυμάμαι τα γέλια μας, τον καυτό ήλιο, θυμάμαι ακόμη και τα υπέροχα τηγανιτά καλαμαράκια που φάγαμε το μεσημέρι. Τα θυμάμαι όλα σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Κι όμως, έχουν αλλάξει τα πάντα. Έκλεισα στη δουλειά μου συνεργασίες που ονειρευόμουν από μικρή, παντρεύτηκα τον άντρα που ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που μου χαμογέλασε και σε λιγότερο από δύο μήνες θα κρατάω στα χέρια μου το αγγελούδι μας. Σε ευχαριστώ, Θεέ μου.