Όντως, φυσικά και θέλει «τρόπο», γιατί το να σπαταλάς λάθος και εντελώς ανούσια/άσκοπα την ενέργειά σου, προφανώς δεν θα σε βγάλει πουθενά. Όμως από τότε που πήγαινα στο σχολείο και διάβαζα για τις εξετάσεις, με θυμάμαι να «κοπιάζω». Το ίδιο και στο πανεπιστήμιο. Το ίδιο και στη δουλειά. Το ίδιο και στην προσωπική μου ζωή. Το ίδιο και στη γυμναστική. Δεν με θυμάμαι δηλαδή να κάνω κάτι χαλαρά και χωρίς κούραση. Η τέλος πάντων, κάθε φορά που κάτι μου φαινόταν εύκολο, συνειδητοποιούσα στο τέλος ότι άπλα δεν το έκανα σωστά.
Από την άλλη, τίποτα δεν θα είχε αξία αν δεν είχα παλέψει για να το κατακτήσω. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα εύκολα. Νιώθω πως γεννήθηκα για τα δύσκολα. Και αυτή η σκέψη με δυναμώνει κι άλλο.
Ωραία όλα αυτά, αλλά τη δεδομένη στιγμή αυτή η σκέψη εξαφανίζεται από το μυαλό μου. Όπως βλέπετε «λιώνω» στη γυμναστική Σαββατιάτικα. Με αυτόν τον υπέροχο καιρό έξω! Τι να κάνω όμως; Όλα θέλουν προσπάθεια, αλλιώς δεν έχουν αξία!
Να περάσετε υπέροχα σήμερα!
Καλές βουτιές ;-)
Δείτε ακόμα: Οι 5 καλύτερες ασκήσεις για τέλεια πόδια και γλουτούς
