Το ότι πρέπει να τρώμε ψάρι το ακούμε από τότε που ήμασταν μικροί. Και συνήθως πολλά παιδιά, επειδή «πρέπει» να το φάνε, αντιδρούν και δεν το θέλουν.

Προσωπικά, δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Με μπαμπά πρώην καπετάνιο δεν γίνεται πάρα να έχω λατρέψει απο μικρή ηλικία ό,τι έχει σχέση με τη θάλασσα. Μάλιστα, κάθε φορά που βλέπει με τι όρεξη τρώω τα κεφάλια, τα μάτια, ακόμη και το μυαλό απο τα ψάρια (μην αηδιάζετε, είναι σούπερ γιάμι μεζές) περηφανεύεται και λέει σε όλους ότι του έχω μοιάσει! Και, πραγματικά, αν μου δώσεις θαλασσινούς μεζέδες δεν θέλω τίποτα άλλο για να είμαι τρισευτυχισμένη.

Υπάρχει βέβαια και η άλλη κατηγορία, αυτή που δεν θέλει καν να δοκιμάσει όσα σας περιέγραψα προηγουμένως. Κακώς.
Τα ψάρια είναι μία πολύτιμη πηγή πρωτεϊνών, που έχουν εφάμιλλη ή και υψηλότερη ποιότητα αλλά και διατροφική αξία από εκείνες του κρέατος. Η περιεκτικότητά τους σε λίπος διαφέρει πολύ από είδος σε είδος ψαριού. Μπορεί να είναι χαμηλό, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του μπακαλιάρου και της γλώσσας, που είναι 0.5-2%, ή αρκετά υψηλότερα όπως στην πέστροφα, το σολομό και το σκουμπρί, που κυμαίνεται από 10-20%. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση αναφερόμαστε στα Ω-3 λιπαρά -ή αλλιώς τα «καλά» λιπαρά- που χρειάζεται ο οργανισμός μας.

Για σήμερα, λοιπόν, επέλεξα να φτιάξω γλώσσα με ρίγανη στο φούρνο. Αντί για κάποια σαλάτα έφτιαξα νόστιμα αλμυρίκια με μπόλικο λεμόνι και αντί να φάω ψωμί, έψησα μικρές πατάτες στο φούρνο, φυσικά μαζί με τη φλούδα (σας είχα εξηγήσει γιατί εδώ).

Η συνταγή:

Είναι πάναπλη! Απλά βάζετε τα φιλετάκια του ψαριού σε ένα ταψάκι, ρίχνετε λίγο ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι και ρίγανη και ψήνετε στο γκριλ το πολύ για ένα τέταρτο (επειδή τα φιλετάκια είναι πολύ λεπτά, γίνονται αμέσως).

Σερβίρετε με μπόλικο λεμονάκι!

Καλή όρεξη!

 

Όσα πρέπει να τρώμε για να είμαστε αδύνατοι – και πώς να τα συνδυάσουμε

Βρείτε περισσότερες προτάσεις από τη διατροφή μου εδώ.