Ωστόσο, οι «υπερφυσικές» μου δυνάμεις -ναι, αυτές που έχω από το δημοτικό- με έκαναν να αισθάνομαι ατρόμητη, ανίκητη και... αδιάφορη απέναντι σε οτιδήποτε-οποιονδήποτε θέλει να με βλάψει-στεναχωρήσει.
Καλά, δεν είμαι εντελώς αναίσθητη. Ίσως λιγάκι. Αναλόγως με τις μέρες. Έχετε ακούσει για την «Επιδερμική Αναισθησία»; Ε, αυτό έχω. Επιδερμικά-εξωτερικά, μπορεί να φαίνεται πως τίποτα δεν με αγγίζει, αλλά μέσα μου, πολλές φορές, πληγώνομαι ή απογοητεύομαι. Βλέπετε όμως έχω την περηφάνια του πατέρα μου και αρνούμαι να δείξω, να πω ή να «κλαφτώ» για κάτι.
Και γιατί να το κάνω άλλωστε;
Γι' αυτό, λοιπόν, έμαθα απο μικρή να ασχολούμαι μόνο με ό,τι και όσους μου φτιάχνουν τη διάθεση. Η κακία, η μιζέρια και οι δήθεν άνθρωποι (δήθεν φίλοι κλπ) δεν είχαν, δεν έχουν και δεν θα έχουν θέση στη ζωή μου.
Ωραία. Αυτός ήταν ο -κάπως μεγάλος- πρόλογος για το σημερινό θέμα. Παρασύρθηκα πάλι.
Σήμερα, λοιπόν, ήθελα να σας γράψω για τα 6 πράγματα που έπαψαν να με ενδιαφέρουν και έγινα αυτομάτως πιο ευτυχισμένη.
Ξεκινάω:
1. Οι κακίες και οι δήθεν άνθρωποι
Δεν χρειάζεται να σας το αναλύσω περισσότερο. Τα είπα όλα στον πρόλογο ;-)
2. Η εμμονή με την αψεγάδιαστη εμφάνιση καθημερινά
Όχι ότι είχα ποτέ καμία εμμονή, όμως τον πρώτο καιρό της απότομης δημοσιότητας ομολογώ πως πίστευα ότι ο κόσμος που με συναντούσε στο δρόμο έπρεπε να με βλέπει μόνο όπως ήμουν στις φωτογραφίσεις ή στην τηλεόραση. Φυσικά, τόσο φτιαγμένη δεν ήμουν ποτέ στην καθημερινότητά μου, αφού για πολλοστή φορά θα παραδεχτώ πως δεν υπήρξα ποτέ κοκέτα, οπότε προτιμούσα να μένω στο σπίτι. Όχι, δεν γίνεται να είμαστε όλη μέρα βαμμένες, ούτε συνέχεια στην εντέλεια, κορίτσια. Υπάρχουν στιγμές που είμαστε καλοντυμένες, εντυπωσιακές και σέξι, και υπάρχουν άλλες στιγμές που είμαστε απλώς... κορίτσια. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο γοητευτικό από αυτό! Τουλάχιστον έτσι λένε τα αγόρια ;-)
3. Οι τύψεις για τις διατροφικές παρασπονδίες
Το νόστιμο φαγητό μας κάνει ευτυχισμένες. Είναι πολύ άδικο, λοιπόν, να χάνουμε τη χαρά που μας προσφέρει, νιώθοντας τύψεις. Ok, ναι, έχει τύχει κι εγώ να φάω κάτι «απαγορευμένο» αργά το βράδυ και να το μετανιώσω μετά. Μα όμως, ποτέ κανείς δεν πάχυνε με μία πίτσα ή ένα παγωτό! Εκτός αν τρώει ΜΙΑ ολόκληρη πίτσα ή ΕΝΑ γιγάντιο παγωτό ...ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! Ουπς.
4. Οι ατέλειωτες εκκρεμότητες μέσα στη μέρα
Ουφ. Το έχουμε ξαναπεί. Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε, μέσα σε μόλις 24 ώρες! Και αυτό συνήθως μας δημιουργεί άγχος και πανικό. Όπως σας είχα πει ξανά σε αυτό το κείμενο με όσα με βοήθησαν να βρω την ευτυχία, το μυστικό είναι όσα έχουμε να κάνουμε σήμερα να τα κάνουμε ΣΗΜΕΡΑ. Διαφορετικά μαζεύονται όλα μαζί και τρέχουμε -κυριολεκτικά- και δεν φτάνουμε. Αν ωστόσο δεν προλαβαίνω μέσα στη μέρα να ασχοληθώ με τίποτα με μια συγκεκριμένη εκκρεμότητα, τότε απλώς σταματάω για εκείνη τη μέρα να τη σκέφτομαι. Την κάνω delete απο το μυαλό μου. Αν είναι τόσο σημαντική ώστε να μην παίρνει αναβολή, απλώς ξεκινάω με αυτήν και αφήνω για την επόμενη μέρα κάτι άλλο.
5. Η γνώμη των άλλων (για τη δίκη μου γνώμη)
Είμαι εκ φύσεως ευγενική -τουλάχιστον έτσι πιστεύω- αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πω αυτό που σκέφτομαι και δεν θα βάλω τα όριά μου. Παλιά, όπως σας έχω ξαναγράψει εδώ, ήμουν πιο δεκτική, ειδικά σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά μου. Τώρα πια ξέρω να διεκδικώ όσα θεωρώ ότι μου αναλογούν, λέω τη γνώμη μου χωρίς να φοβάμαι τη γνώμη κάποιου άλλου. Γιατί δηλαδή η γνώμη των άλλων να «κομπλάρει» τη δίκη σας;
6. Τα «hate messages» στα social media
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, για το συγκεκριμένο θέμα, μιλάω εκ του ασφαλούς. Για καλή μου τύχη δεν έχω «haters», τουλάχιστον όχι φανατικούς! Τώρα, αν κάποια στιγμή φτιαχτεί ένας ολόκληρος στρατός -τύπου Pokemon- με ανθρώπους που δεν με «πάνε» και κηρύξουν ... πόλεμο, τότε δεν ξέρω τι θα κάνω. Μάλλον, θα χρειαστώ τη δίκη σας βοήθεια. Εσείς θα είστε ο δικός μου στρατός. Εσείς θα με σώσετε! ;-)
Περιμένω τα σχόλιά σας εδώ:
instagram: www.instagram.com/dutchesss_/
twitter: www.twitter.com/dutchesss_
facebook: www.facebook.com/doukissa.nomikou/
snapchat: dutchesss_nom
Δ. Ν.
